De regering De Wever wil de belastingvermindering afschaffen die op dit moment geldt voor werkloosheidsuitkeringen en dat is op meerdere vlakken fout.

Niet alleen worden hiermee mensen gestraft die slechts 60% van hun (begrensd) loon krijgen. De regering doet hier ook aan zuivere woordbreuk.

Destijds werden afspraken gemaakt werd inzake fiscale gelijkstelling van vervangingsuitkomens. Die fiscale gelijkstelling zou immers tot een brutering van de uitkeringen vereist hebben. Dat zou de sociale zekerheid enorm belast hebben en een transfer van de sociale zekerheid naar de staatskas tot gevolg gehad hebben door de belastingen. De oplossing hiervoor werd gevonden in een belastingvermindering.

Bovendien druist dit ook in tegen het Stand Still-principe dat inhield dat sociale verworvenheden op vlak van sociale zekerheid niet zomaar mogen afgebouwd worden. Dat deze regering daarmee geen rekening houdt, is jammer genoeg al langer duidelijk. Deze maatregel zal zowel volledig werklozen als tijdelijk werklozen treffen wat in het laatste geval nog pijnlijker is. Zij hangen hier immers integraal af van hun werkgever.

Wij verwachten continuïteit van bestuur en voorspelbaarheid van rechten maar dat is duidelijk ondergeschikt aan besparingen op de kap van diegene die het al moeilijk heeft.